فلوت آلتو یکی از سازهای بادی محبوب است که به دلیل صدای گرم و غنی با آوای پایین، مورد توجه قرار می‌گیرد. این ساز در مقایسه با فلوت استاندارد، صدایی کمی پایین‌تر دارد و به همین دلیل، از آن در قطعات موسیقی متنوعی استفاده می‌شود.

فلوت‌ها انواع مختلفی دارند و همین مسئله می‌تواند بسیاری از افراد را در تشخیص مدل ساز، دچار اشتباه کند. به همین بهانه، در ادامه می‌خواهیم در مورد این ساز جذاب کمی صحبت کنیم.

تاریخچه فلوت آلتو

فلوت آلتو، یکی از اعضای خانواده فلوت‌های کنسرتی غربی است که صدایی غنی‌تر و عمیق‌تر از فلوت استاندارد تولید می‌کند. تئوبالد بم (Theobald Boehm)، نوازنده و مخترع مشهور فلوت، در میانه قرن نوزدهم، بهبودهای قابل توجهی در طراحی فلوت انجام داد. وی با ابداع سیستم‌های کلیدی و اهرم‌های منطقی، نواختن این ساز را آسان‌تر و کارآمدتر کرد. هدف از تولید این فلوت، رسیدن به صداهای بم‌تر بود تا به‌نوعی بتوانند تکمیل‌کننده صداهای دیگر باشند. مهم‌ترین وجه تمایز این محصول با نسخه استاندارد هم قسمت سرساز بود که حالتی منحنی و U شکل داشت.

اولین نسخه از فلوت آلتو به‌صورت گسترده توسط شرکت رودال کارت و شرکا در لندن در سال ۱۸۹۱ تولید شد. این ساز با ایده‌های اولیه تئوبالد بوم، همخوانی کامل داشت و به لطف طراحی منحصربه‌فرد خود، تجربه‌ای بسیار عالی از نواختن را برای افراد به ارمغان می‌آورد.

مهم‌ترین ویژگی‌ها

فلوت آلتو، بدنه‌ای بزرگ‌تر و بلندتر از فلوت استاندارد دارد و همین مسئله باعث تولید صداهای عمیق‌تر و گرم‌تر می‌شود. این ساز همچنین با صدای ملایم و عمیق خود و اندازه بزرگتر لوله‌اش، از فلوت استاندارد متمایز است. شاید برای‌تان جالب باشد اگر بگوییم که ضخامت این ساز در مقایسه با نسخه استاندارد، کمی بیشتر شده و به واسطه اندازه طولانی‌تر، برای نواختن آن نیاز به نفس‌گیری قوی‌تر و بیشتری خواهید داشت. صدای فلوت آلتو، عمیق‌تر و بم‌تر از نسخه استاندارد است؛ در نتیجه، می‌توان آن را یکی از پرکاربردترین انواع ساز که در کنسرت‌های موسیقی استفاده می‌شوند، در نظر گرفت.

آلتو دارای دامنه صدایی از G3 (نت G زیر وسط C) تا G6 (چهار خط کمکی بالای خط پنجم) است و انگشت‌گذاری مشابه با فلوت C و پیکولو دارد. سازندگان همچنین در تولید این ساز، معمولاً از مواد با کیفیت بالا مانند نقره یا طلا استفاده می‌کنند.

این ساز دارای دامنه صدایی وسیع است که از صدای پایین تا نت‌های بالا را شامل می‌شود. همین ویژگی، فلوت آلتو را به انتخابی عالی برای نوازندگان حرفه‌ای تبدیل کرده است.

این نوع از فلوت، در انواع ژانرهای موسیقی مانند کلاسیک، جاز و موسیقی معاصر استفاده شده و به نوازندگان امکان می‌دهد تا با تنوع بیشتری در اجراهای خود ظاهر شوند. با تسلط بر فلوت آلتو، نوازندگان می‌توانند قطعات موسیقی متنوع‌تری را اجرا کنند و در گروه‌ها و ارکسترهای مختلف شرکت کنند.

انگشت گذاری فلوت آلتو

شیوه انگشت‌گذاری این فلوت تا حد زیادی مشابه فلوت استاندارد است، اما به دلیل اندازه بزرگتر و طول بیشتر، هنرجویان احتمالا نیاز به تمرین بیشتری برای دست‌یابی به تسلط کامل خواهند داشت. در اینجا نکاتی کلیدی درباره انگشت گذاری فلوت آلتو آورده شده است:

دست چپ

• شست چپ: دکمه شست پایین، که برای نواختن نت‌های پایین‌تر استفاده می‌شود.
• انگشت اشاره: سوراخ اول از بالا را می‌پوشاند.
• انگشت وسط: سوراخ دوم از بالا را می‌پوشاند.
• انگشت حلقه: سوراخ سوم از بالا را می‌پوشاند.
• انگشت کوچک: برای استفاده از دکمه‌های روی فلوت.

دست راست:

• شست راست: نگهداری وزن فلوت.
• انگشت اشاره: سوراخ اول از پایین را می‌پوشاند.
• انگشت وسط: سوراخ دوم از پایین را می‌پوشاند.
• انگشت حلقه: سوراخ سوم از پایین را می‌پوشاند.
• انگشت کوچک: استفاده از دکمه‌های روی فلوت برای نواختن نت‌های بالا.

سخن پایانی

همان‌طور که گفتیم، فلوت به عنوان یکی از جذاب‌ترین سازهای بادی در دنیای موسیقی، انواع بسیار مختلفی دارد و فلوت آلتو، تنها یک نمونه از آنهاست. قیمت این ساز هم بسته به برند آن می‌تواند بسیار متنوع باشد. در صورتی که به دنبال آموزش فلوت و نواختن این نوع از سازها هستید، بهتر است بدانید آلتو در ایران، طرفداران کمتری دارد.